Military Coup Myanmar

မနေ့ကမနက်ပိုင်းကတည်းကပုလဲမြို့ပေါ်ကိုရွာလုံးကျွတ်မီးရှို့ခံထားရတဲ့ရွာတွေကပြည်သူတွေတဖွဲဖွဲရောက်ရှိလာတယ်။တချို့တွေကအိတ်လေးတွေနဲ့၊တချို့တွေကအထုတ်လေးတွေနဲ့၊တချို့တွေကအဝတ်တထည်ကိုယ်တစ်ခုနဲ့ပေါ့။ဆိုင်ကယ်တွေထော်လာဂျီတွေပေါ်မှာဘာပစ္စည်းမှများများစားစားပါမလာကြဘူး။နီးစပ်ရာနေရာတွေမှာတည်းခိုဖို့စီစဉ်ကြရင်းမြို့ပေါ်မှာစစ်ဘေးရှောင်တွေနဲ့ပြည့်နှက်သွားတယ်။တကယ်တမ်းပုလဲမြို့ပေါ်မှာလဲစိတ်ချရတာမဟုတ်ဘူး။စစ်တပ်ကယုတ်မာမယ့်သတင်းတွေအမျိုးမျိုးထွက်နေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ညဦးပိုင်းရောက်တော့ဝုန်း...ဒိုင်းဆိုသလိုမြို့ထဲမှာပစ်ခတ်သံတွေ၊လက်နက်ကြီးကျသံတွေရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာတယ်။မြို့တွင်းတိုက်ပွဲတွေတော့ဖြစ်နေပြီ။မြို့ခံတွေလဲဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲကိုယ့်အိမ်ထဲလုံခြုံရာနေရာရှာပြီးပုန်းနေဖို့ပဲတတ်နိုင်တယ်။ညဆယ်နာရီလောက်မှာမြို့တောင်ဘက်မှာမီးတွေစလောင်တယ်။သေနတ်သံတွေလဲနည်းနည်းစဲသွားတော့လူတွေလမ်းပေါ်ထွက်ကြည့်ကြတယ်။မြို့ထဲမှာတပ်စွဲထားတဲ့စစ်တပ်ကလမ်းပေါ်ထွက်သမျှလူတွေအကုန်လိုက်ပစ်နေတယ်။ဒါပေမယ့်တိုက်ပွဲခဏစဲနေတုန်းမှာနီးစပ်ရာရွာတွေကိုညတွင်းချင်းလူတွေပြေးကုန်ကြပြီ။မြို့ထဲဆက်နေရင်စစ်တပ်ရဲ့လက်နက်ကြီးတွေကြောင့်အကုန်သေကုန်မှာလေ။ မနက်ရောက်တော့မြို့ပေါ်ရဲစခန်းကိုPDFတွေဝင်တိုက်တာလို့သိရတယ်။PDFတွေကရဲစခန်းကိုပဲပစ်မှတ်ထားပေမယ့်စစ်တပ်ကမဲမဲမြင်ရာအကုန်ပစ်လို့ပြည်သူတွေသေဆုံးမှုတွေရှိခဲ့တယ်။မိုးလင်းတာနဲ့ပုလဲမြို့ထဲကလူတော်တော်များများအထုတ်ကြီးအထုတ်ငယ်အသွယ်သွယ်နဲ့မုံရွာ၊မန္တလေးဘက်ပြေးကြတယ်။တချို့တွေကတော့ရွာတွေထဲမှာ၊တချို့တွေကတော့မြို့ထဲမှာပဲဆက်လက်ပိတ်မိနေကြတယ်။နောက်နေ့တွေဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမလဲဘယ်သူမှအာမမခံနိုင်တော့ဘူး။စစ်အာဏာမသိမ်းခင်ကတည်ငြိမ်အေးချမ်းခဲ့တဲ့မြို့လေးဟာနေ့ချင်းညချင်းအရုပ်ဆိုးအကျည်းတန်သွားပြီ။

စစ်အာဏာသိမ်းတာ တနှစ်ပြည့်တဲ့နေ့ နိုင်ငံတဝန်း အသံတိတ် သပိတ်ဆင်နွှဲနေကြတဲ့ နေ့လယ် ၁၂ နာရီဝန်းကျင်မှာ လူသူကင်းရှင်းနေတဲ့ ကျောက်ပန်းတောင်းမြို့က လမ်းမတခုပေါ်ကို အသက် ၃ဝ ကျော်အရွယ် အမျိုးသားတဦး ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လမ်းလျှောက်လာပါတယ်။ သူ့လက်ထဲမှာ ဘူးလေးတဘူးကို ကိုင်ပြီး...

စစ်အာဏာ သိမ်းတာ တစ်နှစ် ပြည့်ခဲ့ပြီမို့ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လဲ အားလုံးတွေ့ခဲ့ကြပြီ။အခုပြောမှာက ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်မလဲပေါ့။ တပ်မတော်ဟာ သူပုံမှန် ရပ်တည်နိုင်ခွင့်ကို အကြီးအကျယ်ဆုံးရှုံးခဲ့ရတယ်။ပုံမှန်ရနေကြ လူစွမ်းအား အရင်းအမြစ်တွေ အကုန်ပြတ်တောက်သွားတယ်။ဒီအကျိုးဆက်ကို ရှေ့လာမယ့် နှစ်မှာအကြီးအကျယ် ခံစားရမယ်။တိုင်းရင်းသားနယ်မြေတွေဟာဘယ်လိုပဲ တားတား လွတ်မြောက်သွားကြမယ်။...

ကချင်ပြည်နယ်မှာKIAနဲ့စစ်ကောင်စီတို့တိုက်ပွဲတွေပြန်လည်ဖြစ်ပွားနေတယ်။ဒီလဆန်းပိုင်းကတည်းကKIAဟာပူတာအို၊ဆွမ်ပရာဘွန်၊ဖားကန့်၊တနိုင်း၊မိုးညှင်းစတဲ့မြို့နယ်တွေက စစ်ကောင်စီတပ်စခန်း​ခြောက်ခုခန့်ကိုဝင်ရောက်တိုက်ခိုက်ရာမှာအနည်းဆုံးသုံးခုခန့်သိမ်းပိုက်ရရှိထားတယ်။KIOဥက္ကဌကလဲသူတို့ရဲ့တော်လှန်ရေးနေ့မှာNUGနဲ့ပူးပေါင်းပြီးစစ်တပ်ကိုဝိုင်းဝန်းတိုက်ခိုက်ဖို့ဆော်သြထားတယ်။မြောက်ပိုင်းမဟာမိတ်တိုင်းရင်းသားအဖွဲ့တွေဖြစ်တဲ့AA,TLNA,MMDAAတို့ကလဲKIAနဲ့နိုင်ငံရေး၊စစ်ရေးတွေမှာပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ဖို့ကြေငြာချက်ထုတ်ပြန်လိုက်တယ်။အင်အားကြီးEAOအဖွဲ့တွေကတော့မကြုံစဖူးစည်းလုံးနေကြပြီ။ဖက်ဆစ်စစ်တပ်ကိုအမြစ်ဖြတ်ဖို့ပဲကျန်တော့တယ်။ စစ်ကောင်စီဘက်ပြန်ကြည့်ရင်လဲသူတို့ဟာကယားနဲ့တိုက်လိုက်၊ကရင်နဲ့တိုက်လိုက်၊ရှမ်းမြောက်နဲ့တိုက်လိုက်၊အခုကချင်ဘက်မှာပါအတိုက်ခံနေရပြီဆိုတော့စစ်မျက်နှာဖွင့်နေရတာအတော်များနေပြီ။လေတပ်ရှိနေတဲ့အတွက်ကြောင့်သာခံသာနေတာပါ။ဒီအတိုင်းဆက်သွားရင်လာမယ့်လတွေမှာတနိုင်ငံလုံးမှာ တိုက်ပွဲတွေပိုမိုပြင်းထန်လာလိမ့်မယ်။

ဒီနေ့မနက်ပိုင်းက စစ်ကိုင်းတိုင်း၊ ပုလဲမြို့နယ်၊ ကင်းဝန်မင်းကြီးဦးကောင်း၏ဇာတိမြေ မင်းတိုင်ပင်ရွာကို စစ်ခွေးကောင်ရေ၁၀၀ကျော်နဲ့ဝင်မွှေနေပါတယ်။နေ့လယ်ပိုင်း၁၁နာရီခန့်ကတည်းကပျူတွေနဲ့စစ်ခွေးတွေပေါင်းပြီး စာသင်ကျောင်းထဲ တပ်စွဲပါတယ်။ လူသားဒိုင်းအဖြစ် တွေ့ရာလူဖမ်းတာ ငါးဆယ် ကျော်ပြီလို့ သိရပါတယ်။ ရွှေဆိုင်တခုဖောက်ခံရသလို၊ စျေးသည်ရွာဖြစ်တဲ့ မင်းတိုင်ပင်ဟာ စစ်ခွေး တွေအတွက် ရိက္ခာတွင်းလိုဖြစ်နေတော့ ဆိုင်အများစုကို...

ဒီရက်ပိုင်းစစ်ကိုင်းတိုင်းကရွာတွေအတော်များများဆက်တိုက်မီးရှို့ခံနေရတယ်။အင်မထီးရွာမှာPDFသင်တန်းဆင်းပွဲလုပ်တယ်ဆိုပြီးစစ်တပ်ကဝင်မွှေကာစတင်မီးရှို့သွားတယ်။တရက်ကိုတရွာနှုန်းလောက်စစ်တပ်ကမီးရှို့နေတာအခုဆိုရွာငါးရွာကျော်နေပြီ။ဒါဟာဒီရက်ပိုင်းစာရင်းပဲရှိသေးတယ်။ပုလဲမြို့နယ်မှာအဆိုးဆုံးပဲ။ထိုနယ်ကPDFခေါင်းဆောင်ဗိုလ်နဂါးကနာမည်ကြီးနေတော့စစ်သူပုန်တွေမဲမဲမြင်ရာမီးရှို့ဖျက်ဆီးသောင်းကျန်းနေကြတယ်။ကြားရတဲ့သတင်းတွေအရတချို့ရွာတွေဆိုအိမ်တွေဓာတ်ဆီလောင်းပြီးရွာသားတွေဆီကငွေညှစ်တယ်။ငွေပေးနိုင်တဲ့ရွာကိုထားခဲ့ပြီးငွေမပေးနိုင်တဲ့ရွာကိုမီးရှို့ပစ်ကြတယ်။ဒီကောင်တွေတော်တော်မိုက်ရိုင်းနေပြီ။

ကမ်ဘောဒီးယားအာဆီယံအလှည့်ကျဥက္ကဌဖြစ်ကတည်းကအချိန်အတော်ကြာအကျပ်အတည်းဖြစ်နေတဲ့အာဆီယံနိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီးများအစည်းအဝေးမှာစစ်ကောင်စီကိုမဖိတ်ဖို့သဘောတူညီချက်ရသွားပြီ။ဟွန်ဆန်ကကုလားဖန်ထိုးဖို့ကြိုးစားပေမယ့်မအောင်မြင်ခဲ့ပဲသူနာမည်ပျက်တာပဲအဖတ်တင်သွားတယ်။မင်းအောင်လှိုင်ကိုဘဝတူအာဏာရှင်ဟွန်ဆန်တောင်မကယ်တင်နိုင်ခဲ့ဘူး။ UNမှာတော့တနှစ်ပြည့်အာဏာသိမ်းမှုအတွက်UNSCရော၊အထွေထွေအတွင်းရေးမှုးချုပ်ကရောခုထိစစ်တပ်ကိုတောင်းဆိုနေတုန်းပဲ။တောင်းဆိုတာကလွဲပီးဘာမှမလုပ်တတ်တဲ့၊ဘာမှလဲမလုပ်နိုင်တဲ့ကုလသမဂ္ဂဟာအတော်သနားစရာကောင်းနေပြီ။လတ်တလောဖြစ်နေတဲ့ယူကရိန်းအရေးမှာဆိုအသံတောင်မထွက်နိုင်ရှာဘူးဖြစ်နေတယ်။ရယ်စရာပဲ။

စစ်အာဏာသိမ်းတစ်နှစ်ပြည့်အသံတိတ်သပိတ်ကြီးကိုတနိုင်ငံလုံးမှာညီညာစွာဆင်နွှဲကြတယ်။စာရင်းတွေအရမြို့ပေါင်း၁၉၀ကျော်ပါဝင်ကြတယ်။စစ်ကောင်စီရဲ့ခြိမ်းခြောက်မှုကြောင့်စျေးတွေဆိုင်တွေဖွင့်ထားကြပေမယ့်ဝယ်သူမရှိတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတယ်။စစ်ကောင်စီဘက်ကဘယ်လိုပဲဖျက်ဖျက်သူတို့မအောင်မြင်ခဲ့ဘူး။ပြည်သူတွေရဲ့အာဏာရှင်လက်အောက်မှာမနေလိုတဲ့ဆန္ဒကပြင်းပြလွန်းတယ်။ ဒီနေ့မှာပဲအမေရိကန်ကလဲစစ်ကောင်စီရဲ့အပေါင်းအပါတချို့ကိုထပ်ပြီးပိတ်ဆို့အရေးယူလိုက်တယ်။UNသံအမတ်ကတော့စစ်ကောင်စီကိုနေရာပေးချင်တဲ့ပြောဆိုမှုတွေကြောင့်အပြင်းအထန်ဝေဖန်ခံနေရတယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်နောက်နှစ်ဒီလိုအချိန်မှာတော့ဒီကပ်ဆိုးကြီးအောက်ကလွတ်မြောက်ပါစေလို့မျှော်လင့်တယ်။

မေး။ ။ မြန်မာ့တော်လှန်ရေးမှာ အမေရိကန်က ဘာလို့ မကူတာလဲ ဖြေ။ ။ ကူပါတယ်။ အရေးကြီးတဲ့ Sanction တွေ လုပ်ထားတယ်။ ဒါကြောင့် အာဆီယံတို့ဖက်က ဒီလောက်အသံထွက်လာတာ။   မေး။ ။ အဓိက...

မနှစ်ကဒီနေ့ဟာပြည်သူတိုင်းအပူအပင်ကင်းကင်းနဲ့ဖြတ်သန်းခွင့်ရတဲ့နောက်ဆုံးရက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။နောက်နေ့မနက်မှာအာဏာသိမ်းပြီးတနိုင်ငံလုံးအမှောင်ကျလိမ့်မယ်လို့ဘယ်သူမှတွေးမိကြမှာမဟုတ်ဘူး။အခုတော့တစ်နှစ်အတွင်းမှာနိုင်ငံရေး၊စီးပွားရေး၊လူမှုရေးအားလုံးစောက်ထိုးမိုးမျှော်တွေဖြစ်ကုန်ပြီ။နိုင်ငံဟာပြည်တွင်းစစ်နုတ်ခမ်းဝပေါ်ကိုရောက်နေပြီ။ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲဆိုခန့်မှန်းလို့မရပေမယ့်သေချာတာကတော့အကောင်းဘက်ကိုဦးတည်ဖို့လမ်းစအခုချိန်ထိမတွေ့သေးဘူး။၂၀၂၂အတွင်းမှာအခြေအနေတွေဟာပိုမိုဆိုးရွားလာဖို့ပဲရှိမယ်။လူတိုင်းဟာလဲဒါကြီးဘယ်အချိန်ပီးမလဲဆိုတဲ့မျှော်လင့်ချက်နဲ့ပဲအသက်ဆက်ရှင်နေရတယ်။ဒါကြီးမပီးခင်သေချင်လဲသေသွားနိုင်တယ်။ဘာမှမရေရာတဲ့အမှောင်ကာလကြီးကိုဖြတ်သန်းနေရတယ်။