စစ်ကောင်စီကတိုင်းဒေသကြီးလေးခုနဲ့ပြည်နယ်လေးခုကမြို့နယ်၃၇မြို့နယ်ကိုစစ်အုပ်ချုပ်ရေး(မာရှယ်လော) ကြေငြာလိုက်ပါတယ်။ စစ်ကိုင်းတိုင်းက ၁၁ မြို့နယ်၊မကွေးတိုင်းက ၅ မြို့နယ်၊ ပဲခူးတိုင်းက ၅ မြို့နယ်၊ တနင်္သာရီတိုင်းက ၂ မြို့နယ်၊ ချင်းပြည်နယ်က ၇ မြို့နယ်၊ မွန်ပြည်နယ်က ၁ မြို့နယ်၊ ကရင်ပြည််နယ်က၂မြို့နယ်နှင့်ကယားပြည်နယ်က၄မြို့နယ်တို့ပါဝင်ပါတယ်။ဟိုတနေ့ကပြောခဲ့သလိုဒါဟာထိုဒေသတွေကိုစစ်ကောင်စီအနေနဲ့ထိန်းချုပ်လို့မရတော့ဘူးဆိုတာဝန်ခံလိုက်တာပဲ။ထို့အပြင်ကာလုံအစည်းအဝေးမှာလဲမင်းအောင်လှိုင်ကတနိုင်ငံလုံးမှာမြို့နယ်၁၅၇ခုကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ထိန်းချုပ်ဖို့လိုလိမ့်မယ်လို့ပြောသွားသေးတယ်။အဲဒီမြို့နယ်တွေဟာPDFတွေနဲ့တိုင်းရင်းသားတော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေရဲ့ထိန်းချုပ်မှုလက်အောက်ကို ရောက်ရှိနေပြီးသား မြို့နယ်တွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် အခုလို စစ်ကောင်စီရဲ့ထုတ်ပြန်ချက်ဟာပကတိအခြေအနေနဲ့လွဲမှားနေတဲ့အရှက်ပြေလုပ်ရပ်သာဖြစ်တယ်။မာရှယ်လောမကလို့ဘာပဲထုတ်ထုတ်ထိုဒေသတွေကိုစစ်ကောင်စီကပြန်လည်ထိန်းချုပ်လို့မရတော့တာတော့သေချာတယ်။
နိုဝင်ဘာ ၁၉၊ ၂၀၂၃။ (တနင်္ဂနွေ)
ကရင်နီပြည်နယ်လွိုင်ကော်မြို့ကကုလသမဂ္ဂဝန်ထမ်းတွေနဲ့အန်ဂျီအိုဝန်ထမ်းတွေရှမ်းပြည်နယ်ဘက်ကိုထွက်ခွာခွင့်ရသွားတယ်။ဒါပေမယ့်မြို့ထဲမှာအရပ်သားအများအပြားပိတ်မိနေဆဲပဲ။လွိုင်ကော်တက္ကသိုလ်ထဲမှာစစ်တပ်ရဲ့လူသားဒိုင်းအဖြစ်အသုံးချခံထားရတဲ့ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ကျောင်းသားတွေကိုတော့တော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေကယ်ထုတ်လိုက်နိုင်တယ်။ဒါကိုစစ်ကောင်စီကထိုဝန်ထမ်းတွေကိုတော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေကမတရားဖမ်းဆီးသွားပါတယ်ဆိုပြီးအသံလွှင့်သေးတယ်။သူတို့ဘာတွေပြောနေပါစေအမှန်တရားကိုလူတိုင်းသိနေတာပဲ။အခုဆိုစစ်ကောင်စီတပ်တွေနှစ်ရှည်လများတပ်စွဲအထိုင်ချထားတဲ့လွိုင်ကော်တက္ကသိုလ်ကိုကရင်နီတပ်ပေါင်းစုအဖွဲ့တွေထိန်းချုပ်ထားနိုင်ပြီးလွိုင်ကော်မြို့ပတ်ပတ်လည်ကိုလဲဝိုင်းထားနိုင်ပြီ။မြို့လယ်ကနေရာကွက်ကွက်လေးကိုသားစစ်သူပုန်တွေထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့တယ်။ ရခိုင်ပြည်နယ်မှာလဲအေအေကဆက်တိုက်ဆိုသလိုထိုးစစ်ဆင်နေတယ်။တချို့ရဲ့စခန်းတွေဆိုရင်သေနတ်သံကြားတာနဲ့လက်နက်ချကုန်တော့တာပဲ။ဒါ့ကြောင့်စစ်ကောင်စီဟာစခန်းအသေးတွေကသူတို့လူတွေကိုစွန့်ခွာခိုင်းပြီးစခန်းအကြီးတွေမှာပူးပေါင်းခိုင်းထားတာကြောင့်အေအေဟာစစ်မတိုက်လိုက်ရပဲရခိုင်ပြည်နယ်ကစခန်း၄၀လောက်ကိုရရှိလိုက်တယ်။ဒါပေမယ့်စစ်ကောင်စီဟာရခိုင်ပြည်နယ်မှာတိုက်ပွဲတွေပြန်စတဲ့နေ့ကစပြီးကုန်လမ်းကြောင်းတွေကိုပိတ်ဆို့ထားလိုက်ပါပြီ။ပြည်မကဝင်တဲ့လမ်းကြောင်းတွေအကုန်ပိတ်ဆို့ထားတဲ့အပြင်ပြည်နယ်ထဲမှာတမြို့နဲ့တမြို့ကိုတောင်ကူးလူးသွားလာလို့မရတော့ပါဘူး။ဒါကြောင့်ရခိုင်ပြည်နယ်ထဲမှာကုန် ဈေးနှုန်းတွေမြင့်တက်လာပြီးပြည်သူတွေဒုက္ခရောက်နေကြပြီ။ဒီအခြေအနေကိုအေအေကဘယ်လိုဖြေရှင်းမလဲဆိုတာစိတ်ဝင်စားစရာပဲ။