နိုင်ငံရဲ့စီးပွားရေးကျဆင်းနေတာကြောင့်၂၀၂၃ခုနှစ်တစ်နှစ်တာအတွင်းရန်ကုန်တိုင်းမှာအထည်ချုပ်စက်ရုံအများအပြားပိတ်သိမ်းခဲ့ပါတယ်။စစ်အာဏာသိမ်းကာလမှာပြည်တွင်းမှာရှိကြတဲ့အထည်ချုပ်စက်ရုံတချို့ယာယီပိတ်သိမ်းတာနဲ့အပြီးသတ်ပိတ်သိမ်းတာတွေပေါင်းရင်၃၀ဝန်းကျင်ခဲ့ရှိတယ်လို့သိရတယ်။လက်ရှိကာလမှာတော့စက်ရုံပိတ်သိမ်းရင်အလုပ်သမားတွေကိုနစ်နာကြေးမပေးတာများတယ်။စစ်အာဏာသိမ်းထားတဲ့ကာလမှာအလုပ်သမားအခွင့်အရေးချိုးဖောက်ခံရမှုတွေကိုလဲဘယ်သူမှမဖြေရှင်းပေးကြတော့ဘူး။တချို့စက်ရုံတွေဆိုရင်လျော်ကြေးမပေးချင်တော့ယာယီအပိတ်ပြတယ်။ပြီးတော့နာမည်အသစ်နဲ့ပြန်ဖွင့်တယ်။အလုပ်သမားတွေကိုလဲအနိမ့်ဆုံးလုပ်ခလဟာထက်နည်းတဲ့ပမာဏကိုပဲပေးတယ်။အာဏာသိမ်းပြီးနောက်မှာအလုပ်သမားသမဂ္ဂတွေလဲထွက်ပြေးနေရတော့အလုပ်သမားအရေးတွေမလုပ်ပေးနိုင်တော့ဘူး။ဒါ့အပြင်တာဝန်ယူမှု၊တာဝန်ခံမှုမရှိတဲ့ကုန်အမှတ်တံဆိပ်တွေ၊စက်ရုံအလုပ်ရုံပိုင်ရှင်တွေနဲ့ဆိုရင်အလုပ်သမားတွေကကြုံသမျှလည်ဆင်းခံနေရပြီးဘာမှမတတ်သာတဲ့အခြေအနေကိုကြုံနေရတယ်။ဒီလိုအခြေအနေတွေကြောင့်အလုပ်သမားတွေအလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်လာကြပြီးတချို့ကတော့ပြည်ပထွက်အလုပ်လုပ်ကိုင်ကြရတာတွေရှိသလိုတချို့ကလဲပြည်တွင်းမှာပဲရရာအလုပ်တွေလုပ်ကိုင်ပြီးနေကြရတယ်။
မတ် ၁၅၊ ၂၀၂၅။ (စနေ)
အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံတွေကတော့ မြန်မာပြည်ကို ပါးပါးလှီးဖို့ကြံစည်နေပါတယ်။အိန္ဒိယဟာမြန်မာ့နယ်မြေအချို့ကို သူ့နိုင်ငံထဲသွတ်သွင်းဖို့ကြံစည်နေချိန်မှာပဲ တရုတ်ကရှမ်းမြောက်မှာ...