စစ်ဟာမြန်မာနိုင်ငံရဲ့အကြီးဆုံးမြို့ဖြစ်တဲ့မန္တလေးမြို့နဲ့ကပ်နေတဲ့ဧရာဝတီမြစ်ဟိုဘက်ကမ်းစစ်ကိုင်းမြို့နားထိရောက်လာပြီ။စစ်ကိုင်းဆိုတာအရင်ကစစ်ကိုင်းတိုင်းရဲ့မြို့တော်ပဲ။အခုထိုစစ်ကိုင်းမြို့ရဲ့အနောက်ဖက်နဲ့မြောက်ဖက်ကကျေးရွာတွေကိုစစ်သူပုန်တွေစစ်ကြောင်းထိုးမီးရှို့နေပြီ။မြောက်ဖက်မှာဆိုရင်မင်းကွန်းတောင်ရိုးဘက်ကကျေးရွာတွေအရင်လတွေကမီးရှို့ခံခဲ့ရပြီးအခုရက်ပိုင်းစစ်ကိုင်းမြို့အနောက်ဖက်ကပဒူကျေးရွာအုပ်စုကရွာတွေမီးရှို့ခံနေရတယ်။ဒါကြောင့်ထိုရွာတွေကပြည်သူတွေဟာစစ်ကိုင်းမြို့ပေါ်ကဘုန်းကြီးကျောင်းတွေမှာလာရောက်ခိုလှုံနေရတယ်။စစ်တပ်ဟာထိုသူတွေကိုလဲအလွတ်မပေးပဲစစ်ကိုင်းတောင်ရိုးပေါ်ကဘုန်းကြီးကျောင်းတွေကိုစီးနင်းရှာဖွေကပြည်သူတချို့ကိုဖမ်းဆီးသွားသေးတယ်။ရွာကိုမီးရှို့နေအိမ်တွေကပစ္စည်းတွေခိုးယူတပ်ထဲသယ်ယူနေကြတာတောင်အားမရပဲစစ်ဘေးရှောင်ပြည်သူတွေကိုပါစစ်ကောင်စီကဖမ်းဆီးမှုတွေပြုလုပ်နေတယ်။
နိုဝင်ဘာ ၁၆၊ ၂၀၂၃။ (ကြာသပတေး)
ရန်ကုန်ကကိုယ်တွေရဲ့ဇာတိမြို့နယ်တစ်ခုမှာဒီရက်ပိုင်းဗုံးတွေဆက်တိုက်ဆိုသလိုပေါက်နေတယ်။တနိုင်ငံလုံးမှာစစ်ကောင်စီကိုတော်လှန်နေကြချိန်မြို့ပြပေါက်ကျားတွေလဲအငြိမ်မနေပဲရန်ကုန်ကမြို့နယ်တွေမှာစစ်သူပုန်တွေတပ်စွဲထားတဲ့အုပ်ချုပ်ရေးမှုးရုံးတွေ၊တရားရုံးတွေ၊မီတာရုံးတွေကိုပစ်မှတ်ထားဖောက်ခွဲတိုက်ခိုက်နေတာပါ။အောင်မြင်စွာဖောက်ခွဲတိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့တဲ့မြို့ပြပျောက်ကျားတွေကိုမမိတာကြောင့်စစ်သူပုန်တွေဟာအများပြည်သူကိုရှက်ရမ်းရမ်းကာလမ်းပေါ်မှာသွားလာနေတဲ့ဆိုင်ကယ်တွေကိုအကြောင်းမဲ့ဆက်တိုက်ဆိုသလိုဖမ်းဆီးနေတယ်။အရင်လိုလမ်းမကြီးတွေပေါ်မှာသွားလာနေတဲ့ဆိုင်ကယ်တွေကိုသာဖမ်းဆီးတာမဟုတ်ပဲရပ်ကွက်တွေထဲထိပါဝင်ရောက်ဖမ်းဆီးနေတယ်။အဲ့ဒီတော့အများပြည်သူတွေနဲ့ဆိုင်ကယ်နဲ့အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းရှာတဲ့သူတွေအကုန်ဒုက္ခရောက်ကုန်တယ်။ ဒါ့အပြင်ဒီရက်ထဲပိုဆိုးတာကရန်ကုန်မှာစက်သုံးဆီတွေပြတ်လပ်နေတယ်။နိုဝင်ဘာ၁၀ရက်နေ့လောက်ကစပြီးအဓိကအားဖြင့်ဓာတ်ဆီပြတ်လပ်နေတာဒီနေ့နဲ့ဆို၇ရက်လောက်ရှိနေပြီ။ဆီဆိုင်အတော်များများမှာဆီမရတော့လို့ရနိုင်တဲ့ဆိုင်တွေမှာကားတွေတိုးကြိတ်တန်းစီနေရတယ်။ဆိုင်ကယ်တွေဆိုရင်လမ်းဘေးဆိုင်လေးတွေမှာတောင်ထည့်လို့မရနိုင်တော့ဘူး။ရတဲ့ဆိုင်တွေမှာလဲတစ်လီတာလေးထောင်ကျပ်လောက်ပေးဝယ်နေရတယ်။အရင်ကဒီလိုစက်သုံးဆီပြတ်ရင်အများဆုံးသုံးလေးရက်လောက်သာကြာတတ်ပြီးအခုတော့တပတ်လောက်ရှိတဲ့အထိအဆင်မပြေသေးဘူး။နောက်ပိုင်းဆိုရင်စက်သုံးဆီပြတ်လပ်မှုဟာတဖြည်းဖြည်းနဲ့အခြေအနေပိုဆိုးလာလိမ့်မယ်။
