စစ်ကိုင်းတိုင်းအခြေပြုတော်လှန်ရေးအင်အားစု၂၀၀ကျော်တက်ရောက်နေတဲ့စစ်ကိုင်းဖိုရမ်ကိုဒီရက်တွေထဲကျင်းပနေပြီးနိုင်ငံရေး၊စစ်ရေး၊အုပ်ချုပ်ရေးနဲ့အထွေထွေကိစ္စရပ်များကိုဆွေးနွေးနေတယ်။တော်လှန်ရေးကာလနှစ်နှစ်ကျော်အတွင်းစစ်ကိုင်းမှာဒီလိုဖိုရမ်မျိုးပထမဆုံးအကြိမ်ကျင်းပတာဖြစ်တယ်။ဒီပွဲကျင်းပဖို့အဖွဲ့အစည်းအားလုံးအတော်အားစိုက်လုပ်ဆောင်ထားရတာဖြစ်တယ်။တော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေပြန့်ကျဲနေတဲ့စစ်ကိုင်းတိုင်းလိုဒေသမျိုးမှာစုပေါင်းတိုင်ပင်ဖို့လိုအပ်နေတဲ့အချိန်အခုလိုစုဝေးဆွေးနွေးကြတာအပေါင်းလက္ခဏာဆောင်တဲ့လုပ်ဆောင်ချက်ပဲ။ဒါပေမယ့်လဲဒီတစ်ခေါက်နဲ့အရာအားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာတော့မဟုတ်ဘူး။နောက်ထပ်လဲဒီလိုပွဲမျိုးထပ်လုပ်နိုင်ဖို့ကြိုးစားရဦးမယ်။
နိုဝင်ဘာ ၁၉၊ ၂၀၂၃။ (တနင်္ဂနွေ)
ကရင်နီပြည်နယ်လွိုင်ကော်မြို့ကကုလသမဂ္ဂဝန်ထမ်းတွေနဲ့အန်ဂျီအိုဝန်ထမ်းတွေရှမ်းပြည်နယ်ဘက်ကိုထွက်ခွာခွင့်ရသွားတယ်။ဒါပေမယ့်မြို့ထဲမှာအရပ်သားအများအပြားပိတ်မိနေဆဲပဲ။လွိုင်ကော်တက္ကသိုလ်ထဲမှာစစ်တပ်ရဲ့လူသားဒိုင်းအဖြစ်အသုံးချခံထားရတဲ့ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ကျောင်းသားတွေကိုတော့တော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေကယ်ထုတ်လိုက်နိုင်တယ်။ဒါကိုစစ်ကောင်စီကထိုဝန်ထမ်းတွေကိုတော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေကမတရားဖမ်းဆီးသွားပါတယ်ဆိုပြီးအသံလွှင့်သေးတယ်။သူတို့ဘာတွေပြောနေပါစေအမှန်တရားကိုလူတိုင်းသိနေတာပဲ။အခုဆိုစစ်ကောင်စီတပ်တွေနှစ်ရှည်လများတပ်စွဲအထိုင်ချထားတဲ့လွိုင်ကော်တက္ကသိုလ်ကိုကရင်နီတပ်ပေါင်းစုအဖွဲ့တွေထိန်းချုပ်ထားနိုင်ပြီးလွိုင်ကော်မြို့ပတ်ပတ်လည်ကိုလဲဝိုင်းထားနိုင်ပြီ။မြို့လယ်ကနေရာကွက်ကွက်လေးကိုသားစစ်သူပုန်တွေထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့တယ်။ ရခိုင်ပြည်နယ်မှာလဲအေအေကဆက်တိုက်ဆိုသလိုထိုးစစ်ဆင်နေတယ်။တချို့ရဲ့စခန်းတွေဆိုရင်သေနတ်သံကြားတာနဲ့လက်နက်ချကုန်တော့တာပဲ။ဒါ့ကြောင့်စစ်ကောင်စီဟာစခန်းအသေးတွေကသူတို့လူတွေကိုစွန့်ခွာခိုင်းပြီးစခန်းအကြီးတွေမှာပူးပေါင်းခိုင်းထားတာကြောင့်အေအေဟာစစ်မတိုက်လိုက်ရပဲရခိုင်ပြည်နယ်ကစခန်း၄၀လောက်ကိုရရှိလိုက်တယ်။ဒါပေမယ့်စစ်ကောင်စီဟာရခိုင်ပြည်နယ်မှာတိုက်ပွဲတွေပြန်စတဲ့နေ့ကစပြီးကုန်လမ်းကြောင်းတွေကိုပိတ်ဆို့ထားလိုက်ပါပြီ။ပြည်မကဝင်တဲ့လမ်းကြောင်းတွေအကုန်ပိတ်ဆို့ထားတဲ့အပြင်ပြည်နယ်ထဲမှာတမြို့နဲ့တမြို့ကိုတောင်ကူးလူးသွားလာလို့မရတော့ပါဘူး။ဒါကြောင့်ရခိုင်ပြည်နယ်ထဲမှာကုန် ဈေးနှုန်းတွေမြင့်တက်လာပြီးပြည်သူတွေဒုက္ခရောက်နေကြပြီ။ဒီအခြေအနေကိုအေအေကဘယ်လိုဖြေရှင်းမလဲဆိုတာစိတ်ဝင်စားစရာပဲ။
