ဒီနေ့ဟာစစ်ကိုင်းတိုင်း၊ကန့်ဘလူမြို့နယ်၊ပဇီကြီးတေကျးရွာလေကြောင်းတိုက်ခိုက်ခံရမှုကြောင့်သေဆုံးသွားတဲ့ပြည်သူတွေရဲ့ရက်လည်နေ့ပါ။ဒါပေမယ့်တရွာလုံးထွက်ပြေးနေရတာကြောင့်ရက်လည်ဆွမ်းသွတ်မလုပ်ကြဘူး။လုပ်မယ်ဆိုရင်လဲတရွာလုံးတအိမ်မကျန်အောင်လုပ်ရမှာပါ။ထိုနေ့ကဖြစ်ရပ်ကြောင့်တရွာလုံးမှာသေဆုံးသူမရှိတဲ့မိသားစုမရှိတဲ့အထိဖြစ်သွားခဲ့တယ်။တပတ်ပြည့်ခဲ့ပေမယ့်စစ်တပ်ရဲ့လေကြောင်းခြိမ်းခြောက်မှုတွေဆက်လက်ရှိနေတာကတကြောင်း၊ရွာသူရွာသားတေခမျာစိတ်ဒဏ်ရာပြင်းထန်စွာရနေကြလို့ရွာကိုပြန်မဝင်နိုင်သေးပဲနီးစပ်ရာတောထဲတောင်ထဲတွေမှာခိုအောင်းနေကြရတယ်။ရက်လည်နေ့အတွက်တရားဟောပေးမယ့်ဘုန်းကြီးမရှိတာကြောင့်ဖုန်းနဲ့ပဲအဆင်ပြေသလိုလုပ်လိုက်ကြရတယ်။
ဒီလောက်ပြည်သူတွေဒုက္ခရောက်နေတာတောင်ကုလသမဂ္ဂလုံခြုံရေးကောင်စီမှာစစ်ကောင်စီကိုရှုံ့ချကန့်ကွက်ကြောင်းစာထုတ်ဖို့ကိုတောင်တရုတ်နဲ့ရုရှားကကန့်ကွက်လို့ဘာမှလုပ်လို့မရခဲ့ဘူး။မြန်မာပြည်သူတွေအတွက်အတော်ရင်နာစရာကောင်းတယ်။ကူရာကယ်ရာမဲ့အခြေအနေမှာကမ္ဘာကြီးဆီကဘာမှမျှော်လင့်လို့မရတော့ပါဘူး။
မီးစာကုန် ဆီခန်းလာသည့် နိုင်ငံ
မြန်မာနိုင်ငံသားတဦးအတွက် လျှပ်စစ်မီး မလာခြင်း၊ လျှပ်စစ်မီး မမှန်ခြင်း၊...